PABLO NERUDA:LOVE POEM LXXVI دیگوریورا...

Diego Rivera at work in Rockefeller Center,New York,NY
 *SPANISH/ENGLISH/FARSI

With the patience of a bear,Diego Rivera
hunted through paint for the forest's emerald
or vermillion,the blood's sudden flower
in your picture he gathered the light of the world.

He painted the imperious clothing of your nose
the spark of your entering eyes
your nails that fuel the moon's envy
and in your summary skin,the melon of your mouth.

He gave you two heads of molten volcanoes
for fire,for love,for your Araucan lineage
and over the two golden faces of clay

he covered you with a helmet of noble fire:
there my eyes lingered,in secret
tangled in your full and towering hair./

Diego Rivera con la paciencia del oso
buscaba la esmeralda del bosce en la pintura
o el bermellon,la flor subita de la sangre
recogia la luz del mundo en tu retrato.

pintaba el imperioso traje de tu nariz
la centrella de tus pupilas desbocadas
tus unas que alimentan la envidia de la luna
y en tu piel estival,tu boca de sandia.

Te puso dos cabezas de volcan encendidas
por fuego,por amor,por estripe araucana
y sobre los dos rostros dorados de la greda

te cubrio con el casco de un incendio bravio
y alli secretamente quedaron enredados
mis ojos en su torre total:tu caballera.

PABLO NERUDA'S COPPER MINERS 0F ATACAMA DESERT

I RETURNED...CHILE WELCOMED ME WITH THE YELLOW FACE
OF THE DESERT.
--PABLO NERUDA
This year,on september 23rd,the 37th anniverasary of Pablo Neruda's passing ,we return with poet to chile through his book:CANTO GENERAL DE CHILE,as 33 copper miners of ATACAMA DESET,who provide "The Nation's Salary"still trapped for the past six weeks.By reading Neruda's poem,they might feel stronger during next few weeks and be ready to return to Chile.
*ATACAMA:
Insufferable voice,disseminated
salt,substituted
ash,black bouquet
on whose extreme dewdrop the blind moon
rises,through grieving galleries of copper.
What matter ,what hollow swan plunges its naked agony into the sand
and hardens its slow liquid light?
What hard thunderbolt shatters its emerald
amid the indomitable stones until
the lost salt congeals?
Land,land
above the sea,above the air,above the gallop
of the horse woman full of coral:
heaping granary where wheat
sleeps in the bells'tremulous root:
O mother of the ocean!,maker
of blind jasper and golden silica:
upon your pure skin of bread,far from the forest,
nothing but your secret lines,
nothing but your sandy brow,
nothing but mankind's day and nights,
but beside the thistle's thirst,where
there's a submerged and forgotten paper,a stone
marks the deep cradles of sword and cup
indicates the calcium's sleeping feet.
from:CANTO GENERAL

THE BIRTH AND DEATH OF PABLO NERUDA, THE POET

collage by : moj
on the occasion of
JULY,THE MONTH OF PABLO NERUDA
b.JULY 12,1904,CHILE
and SEPTEMBER:
23 September on anniversary of his death
EL AMOR ES CORTO
Y
EL OLVIDO
ES LARGO
.....
عشق کوتاه ست و فراموشی طولانی
*
:عشق
به خاطر تو در باغ گل های شکوفان ،من از را یح ه ی بهار در رنجم
چهره ات را از یاد برده ام . دیگر دستانت را به یاد ندارم .لبانت بر لبانم چه حسی دا شت ؟
به خاطر تو تندیس های سپیدی را که در پارک در خلسه اند دوست دارم .
تندیس های سپید بی نگاه و آوا را .
آوای تو را از یاد برده ام .آوای شد تو را .چشمانت را از یاد برده ام .همچون عطری به گل.، من هم به یاد گنگ تو دل بسته ام . با درد می زیم که مثل زخم است .اگر به من دست بزنی مرا می آذری .نوازشت مرا می تاباند ،به سان پیچکی خزان به دیوار های وهم.
عشق تو را از یاد برده ام اما به هر دریچه تو را می نگرم .
به خاطر تو ریه های تابستان مرا می آزارد. به خاطر تو باز می جویم نشانه های خواهش را : ستاره های جهان و اشیای فرو افتان را
از ٢٠٠٠ کتاب عشق و شعر های دیگر
پابلو نرودا / فرامرز سلیمانی
آژ ینه ،گرگان،١٣٨٢/٢٠٠٣

PABLO NERUDA ON JULY 12,2013

نمی دانم که بر من چه گذشت 

اما اکنون همان که بودم نیستم 

پابلو نرودا 

I do not know what happened to me 

but I know now

I am not the one who I was 

--PABLO NERUDA

عشق کوتاهست و
فراموشی بس طولانی
از شعر :امشب می توانم بنویسم
٢٠٠٠،کتاب عشق و شعر های دیگر ،ترجمه فرامرز سلیمانی
---
و من تمام آن چه هستم نیستم
عشق من کودکی گریان است
که نمی خواهد آغوشت را رها کند
آن را برای همیشه به تو و ا می نهم
تو یگانه برگزیده ی منی
بگذار تا زندگی ما را از هم جدا نسازد
و چه کسی به مرگ بها می دهد ؟
از مقدمه ی دوم همان کتاب،برگ ٣٦-٣٧
I always thought
what makes Pablo Neruda,
Pablo Neruda.
So much lively and memorable?
Then,for this Q
I always came up
with only one word:
LOVE.
Here is evidence
to this insight.
It is a feast for eyes
and heart.
It
is
love.
...and Pablo Neruda says
"I do not know what happened to me
But I know now
I am not the one who I was."
modified from a note dated 7.12.2010

BODY OF A WOMAN:MULTILINGUAL...تن زن

Body of a woman,white hills,white thighs
you look like a world,lying in surrender
my rough peasant's body digs in you
and makes the sun leap from the depth of the earth.

I was alone like a tunnel.The birds fled from me
and night swamped me with its crushing invasion.
To survive myself I forged you like a weapon
like an arrow in my bow,a stone in my sling.

But the hour of vengeance falls and I love you.
Body of skin,of moss,of eager and firm milk.
Oh the goblets of the breast!Oh the eyes of absence!
Oh the roses of the pubis!Oh your voice,slow and sad!

Body of my woman,I will persist in your grace.
My thirst,my boundless desire,my shifting road!
Dark river-beds where the eternal thirst flows
and weariness follows and the infinite ache.
---

Cuerpo de mujer, blancas colinas, muslos blancos,
te pareces al mundo en tu actitud de entrega.
Mi cuerpo de labriego salvaje te socava
y hace saltar el hijo del fondo de la tierra

Fui solo como un túnel. De mí huían los pájaros
y en mí la noche entraba su invasión poderosa.
Para sobrevivirme te forjé como un arma,
como una flecha en mi arco, como una piedra en mi honda.

Pero cae la hora de la venganza, y te amo.
Cuerpo de piel, de musgo, de leche ávida y firme.
Ah los vasos del pecho! Ah los ojos de ausencia!
Ah las rosas del pubis! Ah tu voz lenta y triste!

Cuerpo de mujer mía, persistirá en tu gracia.
Mi sed, mi ansia sin límite, mi camino indeciso!
Oscuros cauces donde la sed eterna sigue,
y la fatiga sigue, y el dolor infinito
PABLO NERUDA

*Of numerous love poems of Pablo Neruda,this one has been censured frequently and cut out of the texts,including in my books:ASHEGHANEH HA  عاشقانه ها ,
and again in:2000,KETAB-E ESHGH VA SHER HAYE DIGAR   ٢٠٠٠،کتاب عشق و شعر های دیگر .
BODY OF A WOMAN,has been posted here on the ocasion of July 12,the birthday of poet

GODMOTHER OF DARKNESS

Painted shade
On painted mask
The night cries in darknes
--FS

MY PABLO NERUDA

I DO NOT KNOW WHAT HAPPENED TO ME
BUT I KNOW I AM NOT THE ONE
WHO I WAS
-PABLO NERUDA

from FARAMARZ SOLEIMANI :
پابلونرودا\فرامزرسلیمانی:۲۰۰۰، کتاب عشق و شعرهای دیگر، آژینه،گرگان ۱۳۸۲
 2000,BOOK OF LOVE AND OTHER POEMS
AJINEH,GORGAN,IRAN 1382/2003